هفته نامه آیینه یزد

جلسات روزهای شنبه مدیران، کاظمیه و چند نکته

نظارت و مراقبت هریک از امامان جمعه به‌منظور تحقق اهداف و سیاست‌های نظام جمهوری اسلامی ایران، توصیه خود و نمازگزاران به پرهیزگاری و تقوا، ایراد خطبه‌های اثرگذار و پر محتوا و با ذکر و یاد پروردگار، اختصاص ساعاتی برای ملاقات با مردم و شنیدن نظرات آنها، ساده‌زیستی و گذران زندگی معمولی و بدور از تشریفات و نداشتن خدم و حشم، پرهیز از وابستگی به یک طیف سیاسی خاص، عدم دخالت در امور اجرایی و یا عزل و نصب مدیران، بی‌توجه بودن به توصیه و سفارش بویژه برای افزایش سرمایه زراندوزان، عدم حضور در جلسات و میهمانی‌های رانت‌خواران و مفسدان اقتصادی و افرادی که با تجمل و اشرافی‌گری روزگار می‌گذرانند، پاسخگویی به مراجعات مردمی، مشاوره با افرادی کارشناس، متعهد و امین که بدون لکنت زبان واقعیت‌های زندگی مردم، آسیب‌های اجتماعی، فقر، حاشینه‌نشینی و مشکلات را مطرح نمایند و در نهایت آماده نمودن زمینه‌هایی که نتایج آن حضور بیشتر مردم بویژه نسل جوان در صفوف نمازجمعه باشد، به‌یقین هریک از این امور نشانه‌ای از موفقیت خطیبان جمعه در هر منطقه می‌باشد. گرامی می‌داریم زحمات و ایثار و گذشت‌ صدها و هزاران مدیر و مسئولی که بعد از پیروزی انقلاب اسلامی در دوران خدمت در جای جای این سرزمین اضافه‌کار و حق ماموریت و هزینه سفر دریافت ننمودند، از امکانات دولتی در زندگی شخصی خود و خانواده‌شان استفاده نکردند، از سوغات منطقه و محل زندگی خود از وجوه دولتی، هدایایی که رسول گرامی اسلام حضرت محمد مصطفی(ص) آن را حرام دانسته‌اند برای مقامات و دولتمردان پایتخت‌نشین نبردند، وجه آب و برق و تلفن و اجاره منزل سازمانی و پول ناهارشان را شخصاً پرداخت نمودند و در مسافرت‌ها و ماموریت‌های اداری با حداقل امکانات قناعت کردند و از کیسه مردم و بیت‌المال اندوخته‌ای فراهم ننمودند و در زمان خدمت و دوران مدیریت قانون را رعایت کردند.
بنیانگذار جمهوری اسلامی ایران که تبعیت از قانون را تقوی می‌دانند می‌گویند: «حکومت که ولی‌امرش -که حالا به سلطان یا رئیس جمهور تعبیرش می‌کنند- در مقابل قانون با پایین‌تری فردی که در آنجا زندگی می‌کنند علی‌السواء باشد. در حکومت صدر اسلام این معنی بوده است. حتی قضیه‌ای از حضرت امیر(ع) در تاریخ است، در وقتی که حضرت امیر -سلام‌الله علیه- حاکم وقت و حکومتش از حجاز تا مصر و تا ایران و جاهای بسیاری دیگر بسط داشت. قضات هم از طرف خودش تعیین می‌شد. در یک قضیه‌ای که ادعایی بود بین حضرت امیر و یک نفر یمنی که آن هم از اتباع همان مملکت بود. قاضی حضرت امیر را خواست. در صورتی که قاضی دست نشانده خود او بود. و حضرت امیر بر قاضی وارد شد و قاضی خواست به او احترام بگذارد. امام فرمود که در قضا به یک فرد احترام نکنید، باید من و او علی‌السواء باشیم. و بعد هم که قاضی بر ضد حضرت امیر حکم کرد، با روی گشاده قبول کرد. این حکومتی است که در مقابل قانون، همگی علی‌السواء حاضرند، برای اینکه قانون اسلام، قانون الهی است. و همه در مقابل خدای تبارک و تعالی حاضرند - چه حاکم، و چه محکوم، چه پیغمبر و چه امام و چه سایر مردم.»(1)
از محمود زمانی قمی استاندار یزد سپاسگزاری می‌گردد که بعد از چاپ و نشر سرمقاله شماره 548 مورخ 15/1/97 تحت عنوان «مسئولان ارشد استان و چند پیشنهاد» تا کنون از تشکیل شورای آموزش‌وپرورش یزد در دیگر شهرهای استان خودداری و پیشنهاد ارائه شده را عملی نمود در آن شماره نیز آمده بود «از نماینده محترم ولی فقیه در یزد درخواست می‌گردد به تمام مدیران کل و مسئولان ارشد دولتی در یزد اعلام نماید حضور بموقع در محل کار بویژه اول وقت روزهای شنبه هر هفته و رسیدگی به امور جاری اداری و بررسی مشکلات مردم وظیفه اصلی مدیران و مقامات استان می‌باشد شرکت در جلسات تفسیر قرآن کریم و یا حضور در مراسم دعا را می‌توان به ساعاتی خارج از وقت اداری موکول کرد که در آن صورت به صواب و صلاح نزدیک‌تر است و به خواست خداوند رحمان مستمعانی که در این‌گونه نشست‌ها در ساعات غیراداری حضور می‌یابند ماجور خواهند بود و حظّ و بهره وافی و ثواب کافی خواهند برد...»(2)
چون بخش اخیر آن مقاله مورد عنایت قرار نگرفت مناسب است جهت اطلاع خوانندگان آیینه یزد به نکاتی در این شماره اشاره گردد. هر کارمند یا مدیرکل موظف است در هفته 44 ساعت در اداره حضور داشته و انجام وظیفه نماید ضمناً می‌تواند با شرایطی و یا قرار گرفتن در موقعیت‌هایی از جمله بیماری، مرخصی، ماموریت، شرکت در جلساتی که قانون و مقررات پذیرفته است آن هم به منظور انجام امور اداری که به نفع مردم باشد و شامل وقت‌گذرانی نگردد در محل کار حاضر نباشد. دفتر استفتاییه رهبر کبیر انقلاب و مرجع تقلید شیعیان امام خمینی(ره) در پاسخ به سوالاتی از جمله «1-عدول از ضوابط و آئین‌نامه‌ها و مقرراتی که در زمان رژیم منحوس ستم شاهی یا پس از پیروزی انقلاب شکوهمند اسلامی تدوین و تصویب شده و در حال حاضر ملاک عمل می‌باشد در صورتی که حقی را از کسی ضایع نکند و صرفاً مقررات رعایت نشود (به علت اضطرار) چه صورت دارد؟ 2-آیا مسئولین اجرایی در سطح ادارات استان‌ها و شهرستان‌ها بدون اطلاع و کسب نظر از مقامات مافوق با توجه به مصالح منطقه محل خدمت خود مجاز به دخل و تصرف در ضوابط و مقررات هستند... می‌نویسند: در مسائل فوق میزان مقررات جمهوری اسلامی است... و در جواب این سؤال که آیا کارمند می‌تواند برخی از مطالبات قانونی خود را از دولت نگیرد و معادل آن را از اموال دولتی مانند تلفن و نوشت‌افزار و امثال آنها استفاده شخصی کند اعلام می‌نمایند: حق ندارد»(3)بنابراین آیا شرکت مدیران کل و روسای سازمان‌ها صبح شنبه در هر هفته و در وقت اداری برای شرکت در جلسه تقسیر قرآن کریم آن هم در ساعاتی که هر مدیرکل و رئیس اداره و کارمند باید در محل کار حاضر شود و به انجام وظیفه بپردازد برخلاف قانون و مقررات جمهوری اسلامی ایران نیست؟ گرچه اصل شرکت در این‌گونه جلسات مفید و ارزشمند و مستحب می‌باشد، اما حضور در اداره و انجام وظایف محوله، واجب. از همه مهم‌تر آیا در این نشست‌ها می‌توان از بیت‌المال برای صبحانه مسئولان و همراهانشان هزینه نمود؟ از لوازم اداره امور در برگزاری نماز جمعه و خواندن خطبه‌ها «شرح صدر» است بنابراین امامان جمعه باید از سعه‌صدر و صبوری لازم بهره‌مند باشند تا بتوانند بیش از پیش در جذب مخاطب توفیق یابند. امام‌جمعه بخش مرکزی (محمدآباد یزد) تا کنون مکرر از تریبون نمازجمعه و در نشست‌های متعدد اعلام نموده است در ساخت و احداث «کاظمیه» در یزد ریالی از بودجه دولت و بیت‌المال استفاده نشده است. آیینه یزد چندین‌بار در این ستون براساس شواهد و مدارک موجود بندهایی از صورتجلسات شورای اسلامی شهر یزد را که از مساعدت شهرداری در احداث مرکز علمی مدینه‌العلم کاظمیه حکایت دارد درج نموده و از جمله در صفحه اول شماره 546 آیینه یزد نوشته است: «کاظمیه و دیدگا‌هها: امام جمعه بخش مرکزی یزد از بابت ساختمان «کاظمیه» مدعی است یک ریال از منابع دولتی دریافت نکرده و این بنده بنابه دلایلی مدعی است که به ایشان از بیت‌المال کمک هزینه‌ای پرداخت شده که در سرمقاله شماره 518 با عنوان «سهم و نقش آیینه در برگزاری جشن کاظمیه» درج گردیده و در تاریخ جراید ثبت شده است. از آنجا که می‌گویند: «البینهُ علی المدعی» پس چه باید کرد؟ که امروز نزد خلق و فردا در پیشگاه خالق کار صعب است و متعذّر. پاسخ چیست و دلیل کدام؟...» راقم این سطور از این‌که دولت وجوهی برای کمک به ساخت حوزه‌های علمیه و مدارس دینی در هر شهر و دیار پرداخت نماید یا در انشعاب آب و برق و گاز و خرید زمین تسهیلاتی قائل شود اعتراض و انتقادی ندارد امّا بنیانگذاران و هیات امنای این‌گونه اماکن نباید ابایی از بیان واقعیت‌ها داشته باشند و یا خدای ناکرده از گفتن حقایق خودداری کنند. مناسب است مدیران و روسای ادارات و سازمان‌هایی که باید مدافع سیاست‌های دولت اعتدال باشند کمک‌ها و مساعدت‌های اداره تحت مدیریت خود به این‌گونه اماکن را به اطلاع مردم برسانند و شفاف‌سازی کنند و می‌طلبد که این امر نیز با توصیه و ارائه طریق از استانداری یزد صورت پذیرد.

مدیرمسئول

پی نوشتها:
1- « صحیفه امام خمینی(ره)»، صفحه 2، جلد 11
2- آیینه یزد، شماره 548 ستون انعکاس آیینه، 15/1/97
3- «ماهنامه پاسدار اسلام»، شماره 6، صفحه 4، خرداد ماه 1361 و نامه شماره 38283 مورخ 26/12/63 اداره کل آموزش‌وپرورش استان یزد